Sunday 11 October 2015

Cinemama Katha by Prakash Sayami

सिनेमामा कथाको समय
प्रकाश सायमी   

हालैका दिनमा ट्वीटर मार्फत् बलिऊडका प्रसिद्ध अभिनेता  अभिनेता अमिताभ बच्चनले लेखे, मेरो जीवनको दोस्रो महत्वपूर्ण सिनेमा ‘रेशमा और शेरा’ मा लाटोको भूमिकामा अभिनय गर्नुमा निर्देशक सुनील दत्तको भन्दा उनका सहायक थापाजीको महत्वपूर्ण हात थियो । 
‘रेशमा और शेरा’ फिल्म अभिनेता बच्चनको जीवनमा दोस्रो फिल्म थियो जसमा उनले आफ्ना आमा तेजी वच्चनका मित्र इन्दिरा गान्धीका कारण त्यतिवेलाका सांसद् अभिनेत्री नर्गीस दत्तसित भेट गरे र यहीभेट मार्फत् उनका पति सुनील दत्तको फिल्म रेशमा और शेरा मा सहायक कलाकारको रोल पाएका थिए ।
‘रेशमा और शेरा’ मा दुई नेपालीभाषी आवद्ध थिए निर्माण नियन्त्रकमा केबी लामिछाने र निर्देशन सहयोगीमा देहरादून निवासी वी एस थापा । वी एस थापाले नै अमिताभको भावपूर्ण चेहरा र दुव्लो पातलो ज्यान हेरेर लाटोको भूमिका निर्देशक सुनील दत्तलाई सिफारीश गरेका थिए भन्ने कथन छ । तर थापाका विरोधी पक्ष यसो पनि भन्छन्, अमिताभको स्वर राम्रो भएको हुनाले सुनील दत्त माथि हावी हुने डरले थापाले वच्चनलाई अन्याय गरेका थिए ।
यो भनाईलाई गलत पुष्टि गर्दै धेरै वर्ष पछि अभिनेता वच्चनले यो कुरा ट्वीटमा मेन्सन गर्दा फिल्मकार वीएस थापा मुम्बईमा ९२ औँ वर्ष मनाई रहेका थिए ।
नेपाली सिनेजगतका सबभन्दा ज्येष्ठ निर्देशक वी एस थापा नेपाली सिने जगतमा दुई कारण सदा स्मरणीय छन् , पहिलो ः नेपाली सिनेमाको निर्माणकालमा भारतमा बसेर निजी क्षेत्रबाट सिनेमा बनाउने उनी पहिलो निर्देशक थिए । माइतीघर उनको त्यो वेलाको सक्षम प्रस्तुति थियो ।
माइतीघर का निम्ति उनी कैयन् वाहवाही र स्यावासी पाए पनि निर्माता नर शम्सेर र डा जोगेन्द्र झाबाट कृतज्ञताका शब्द कहिल्यै पाएनन् । विसं २०२२ सालमा ९ लाख रुपैञामा बनेको त्यो सिनेमाबाट तत्कालै लाभ हुन नसकेपछि निर्माता उनीबाट हताश भएका थिए, डा जोगेन्द्र झाको अभिव्यक्तिबाट यही स्पष्ट हुन्छ तर माइतीघर निर्माण र निर्देशनको दृष्टिकोणबाट हरेक किसिमले उत्कृष्ट सिनेमा मानिन्छ आज पर्यन्त पनि ।
आज सम्म पनि यसका गीतहरु रिमिक्स गरिन्छन् ।
यस सिनेमाका कैयन कलाकार प्राविधिक कुनै न कुनै कारणले अहिले पनि नेपाली चलचित्रमा आवद्ध छन् ।
यस सिनेमाका कैयन् दृष्य आज पनि सर्वाधिक रुचाइएका छन् ।
यस फिल्मका गीतहरु पहिलो पटक  मुम्बईको भव्य रेकर्डिँग स्टुडिओमा रेकर्ड गरिएका थिए भनें भारतीय चर्चित गायिका लता मंगेशकर, आशा भोँसले, मन्ना डे, गीता दत्त जस्ता कलाकारले पहिलो पटक नेपाली सिनेमामा गाएका थिए भनें हाम्रै कलाकार प्रेमध्वज प्रधान, अरुणा लामाको पहिलो पाश्र्व गायन यही फिल्मबाट शुरु भएको थियो ।
माइतीघर यसका कारण पनि रोचक इतिहास भएको छ, यस सिनेमाका गीत अजर अमर छन् ।
नेपाल र नेपाल वाहिर आयोजना गरिने कुनै न कुनै सांगीतिक वा सुन्दरी प्रतियोगितामा यस चलचित्रका गीत मञ्चस्थ गर्ने गरेको पाइन्छ । यो गर्वको कुरा हो ।
अझै रोचक कुरा, यही चलचित्रको गीत यो हो मेरो प्राण भन्दा प्यारो माइतीघर बोलको गीतमा नाचेर सन्  २०१३ की  मिस नेपाल ईशानी श्रेष्ठ विश्व सुन्दरी प्रतियोगिताको पाँच उत्कृष्टमा पुग्दा समाचारकी शीर्षक बनेकी थिइन् । हजुरआमाको समयको गीतमा नातिनी नाचेको घटनाले ईशानी मात्र होइन, गीतकार किरण खरेल पनि चर्चामा आएका थिए ।
माइतीघर पछि धेरै वर्ष नेपालमा निजी क्षेत्रबाट सिनेमा बन्न सक्ने सम्भावना थिएन, सरकार र निजी क्षेत्रका व्यक्ति यसको पहल खोज्दै थिए । सत्रवर्ष पछि दोस्रो पटक  निजी क्षेत्रबाट अर्को सिनेमा बन्यो, कान्छी ।
त्रि ओम् प्रोडक्शन्सको पहिलो फिल्म कान्छी का निम्ति वीएस थापाको पुनरागमनभ भयो ।
कान्छी  व्यावसायिक रुपले अपार सफल भएपछि निजी क्षेत्रमा सिनेमा निर्माणको लहर चल्यो । यही सिनेमाबाट नायक शिव श्रेष्ठ,  नायिका शर्मीला मल्ल, संगीतकार गोपाल योञ्जन, गायक नारायणगोपाल, गायिका अरुणा लामा, गीतकार चेतन कार्की ले विशिष्ट परिचय बनाए ।
कान्छी का गीतले नेपाली जनसमाजमा विशिष्ट धरातल बनाए ।
यही सिनेमाबाट स्वर सम्राट नारायणगोपाल, नायक शिव श्रेष्ठ, गीतकार चेतन कार्की, गायिका अरुणा लामा, निर्देशक वीएस थापा पहिलो राष्टिय चलचित्र पुरस्कारबाट पुरस्कृत भए यद्यपि नारायणगोपालले त्यो पुरस्कार कहिले स्वीकारेनन् ।
नेपाली चलचित्र उद्योगमा निजी क्षेत्रमा तरंग ल्याउने श्रेय वीएस थापालाई जान्छ तर उनले यस सिनेमा मार्फत् जुन व्यावसायिक पुट दिए, यसैको जड र जगमा आज नेपाली सिनेमा उभिएको छ भन्दा अत्युक्ति नहोला । हुन त यस सिनेमा निर्माण गर्ने नारायणघाटका उद्योगी व्यापारीको पनि अमूल्य योगदान विर्सन मिल्दैन । 
निर्देशनमा कुशलता भएका वीएस थापामा पटकथा लेखन र सम्पादनको प्रशस्त ज्ञान थियो । उनले पर्दामा रचेका दृश्य गुणगम्भीर र भावमय हुन्थे ।
नेपालका प्रायः निर्देशक फिल्म हेरेर निर्देशक हुने परम्परा भएको इतिहासमा वी एस थापा फिल्म सिकेरै निर्देशक भएका पहिलो निर्देशक थिए । उनले निर्देशन गरेका हिन्दी सिनेमा लक्ष्मी वाहेक बलिऊडमा धेरै सिनेमा यादगार मानिन्छन् ।
लक्ष्मी मा राज बब्बर र रीना रायको अभिनयको सर्वदा प्रशंसा भएको पाइएको छ ।
औपचारिक शिक्षामा पनि राम्रो दख्खल भएका वी एस थापाले कानून मा स्नातक गरेका थिए , कानूनमा ज्ञान भएको कारणले उनले लेखेको हिन्दी सिनेमा एक ही रास्ता को कोर्ट सीन आज सम्मको यादगार सिनेमा मानिन्छ जसमा उनले कानूनका दाउ पेच, वहसबाजीलाई एक नयाँ ढँगले प्रस्तुत गरेका थिए ।
भारतीय नेपाली भएर पनि नेपाली भाषा, संस्कृति र वेशभूषामा राम्रो ख्याल राख्ने वी एस थापाले संवाद् , बोलीचालीमा नेपालीपन ल्याउने खूब कोशिश गर्थे ।
कान्छी को चारवर्ष पछि वीएस थापाले तेस्रो फिल्म मायाप्रीति को निर्देशन गरे,  यो फिल्म पनि व्यावसायिक रुपमा अपार सफल भयो ।
मायाप्रीति मा नयाँ नायक रवीन्द्र खड्का र पाश्र्वगायक किरण प्रधानले व्यापक प्रशंसा पाए । यही सिनेमा मार्फत् काठमाण्डूका फोटो व्यवसायी डी वी थापा र फोटो कन्सर्न सिने उद्योगमा होम्मिए ।
माया प्रीति मा पुनः उनका साथ संगीतकार गोपाल योञ्जन र गीतकार चेतन कार्की जोडिए भनें कान्छी पछि पुनः गायिका अरुणा लामाले प्रवेश गरिन् । नेपाली जनस्थानका प्रसिद्ध लोक गायक झलकमानको कालजयी लोकगीत आमैले सोध्लिन् नि खोई छोरा भन्लान् पहिलो पटक नेपाली चलचित्रमा प्रयोग गरेर ऐतिहासिक दस्तावेज बनाइयो ।
काठमाण्डू वाहेक पोखरालाई वढी महत्वपूर्ण रुपमा पर्दामा प्रस्तुत गर्ने वी एस थापाले पोखरालाई पर्यटकीय स्थलको आकर्षणको रुपमा प्रस्तुत गर्नमा महत्वपूर्ण योगदान छ । मुकुन्द शरणको प्राकृत पोखरा वा प्रेमप्रकाश मल्लको पोखरा त साँच्चै नै पोखरा नै रैछ, गुञ्जिनु भन्दा अगि नै वी एस थापाले पोखरालाई पर्दामा रुपायित गरिसकेका थिए ,  यो एउटा संयोग नै हो वी एस थापाले पोखरामा प्रस्तुत गरेको समय नै व्हेन संगको माउन्टैन इज योँग पनि पोखरामा छायाँकन गर्ने उद्देश्य राखेर चलचित्रकर्मीको डकोटा पोखरामा ल्यान्ड भएको थियो तर छायाँकन स्थल बन्न सकेन । तर वी एस थापाले कायम राखेको त्यो अझै पनि कायमै छ ।
नेपाली चलचित्रमा व्यावसायिक पुट भित्र्याउने र व्यावसायिकतालाई शक्ति स्रोत मानेर सिनेमा लेखन, निर्देशन गर्ने वी एस थापाले आफू पछि आएका निर्देशक प्रताप सुब्बा, तुलसी घिमिरे, शम्भु प्रधान, किशोर राना, उग्येनका निम्ति पनि नेपालमा सिनेमा निर्माण गर्ने सहज वातावरण बनाईदिए भनें उनले नेपाली समय अनुसार चलचित्रमा रंगमञ्चका कैयन् कलाकारलाई सही मौका दिए , त्यसमध्ये कैयन् कलाकार अहिले पनि चलचित्र र रंगमञ्चमा दुवैतिर आवद्ध छन् ।
 नेपाली चलचित्रका जनक हिरा सिंह खत्री र नेपाली चलचित्रका सफल व्यवसायिक निर्देशक प्रकाश थापाका वीचका एक सेतु मानिने वी एसले आज नेपाली रजतपटमा सक्रिय कैयन् कलाकार, कलाकर्मीलाई लञ्चिँग प्याड् दिएका थिए ।
माइतीघरमा अभिनेताका रुपमा प्रवेश गरेका यादव खरेलले चलचित्रमा आफ्नो भूमिका अझै कायमै राखेका छन् भने  होस् वा माइतीघरमै आएका अभिनेता टीकाभूषण दाहालले आफू सक्रिय हुन नसकेपनि रजतपटमा निशानी छोडेर गएका छन्, आफ्ना छोरा ।
स्वर्गीय टीकाभूषणका छोरा ताराभूषण दाहाल आज भूषण दाहालका नामले भिडिओ जगतमा लोकप्रिय छन् । टीकाभूषणकै सहकर्मी प्रदीप रिमाल, नन्दकिशोर तिमिल्सेना, नन्दकिशोरका सहायक गेहेन्द्र धिमाल आदि विभिन्न विधा विषयमा चलचित्र जगतसित आवद्ध छन् भने वीएस थापाकै सहायक निर्देशक किशोर राना नेपाली चलचित्र जगतमा सीमा रेखा, कर्जा जस्ता फिल्मका कारण अस्तित्वमा छन् ।
नेपाली चलचित्रमा बलिऊड अभिनेत्री माला सिन्हालाई ब्रेक दिने वीएस थापाले सीपी लोहनी, रवीन्द्र खड्कालाई पनि नायकका रुपमा अवसरदान गरे भनें शर्मीला मल्ललाई नेपाली चलचित्र जगतमा कान्छी उपनाम नै प्रदान गरे ।
अझै स्मरणीय र सम्मानको कुरा, उनले बलिऊडका प्रथम सुपर स्टार राजेश खन्नालाई नाटकमा पहिलो ब्रेक दिएका थिए । सुपरस्टार राजेश खन्ना र उनकी प्रथम प्रेमिका अञ्जु महेन्द्रको पहिलो भेट नै वी एस थापाकै नाटक मार्फत् भएको  थियो ।
वी एस थापा नेपालका ती भाग्यमानी निर्देशक मध्ये हुन् जसको पहिलो फिल्म माइतीघर को नाममा काठमाण्डूको एक विशेष ठाउँको नाउँ माइतीघर राखियो ।
 माइतीघर भनेर चिनिने त्यो चोक आजकाल मण्डला माइतीघर नामबाट परिवर्तित भएको छ । तर वी एस थापाले नेपाली सिनेमामा भित्र्याएको अस्सली सूत्र अझै परिवर्तन भएको छैन । त्यो वेचिँदैछ, त्यो विक्दैछ र त्यो त्यसरी नै टिक्दैछ जसरी आज नेपाली म्युजिक भिडिओ काँचको पर्दामा चल्दैछ ।
सिनेमाका प्रथम फिचर निर्देशक डेविड वार्क ग्रीफिथले जसरी सास रोक्दै रोक्दै कथा भनिन्छ त्यो पद्धति नै सिनेमाले अपनाउनु पर्छ भन्ने मान्यताका साथ निर्देशक थापाले कथा भन्ने सिनेमाको सही पद्धति नेपालमा भित्र्याए, जसलाई सिनेमायी भाषामा स्क्रिप्ट राइटिङ्ग भन्छन् । यो नै वी एस थापाको कथा कथ्ने शैली बन्न गयो ।
००

Friday 2 October 2015

Marilyn Monroe by Prakash Sayami

मर्लिन मुनरोको लागि एक प्रार्थन
प्रकाश सायमी


मार्लिन मुनरोको लागि एक प्रार्थना ।
प्रभु !
स्वीकार गर यो युवा महिलालाई जसलाई संसारले मार्लिन मुनरो नामले चिन्दछन्
यद्यपि त्यो तिनको वास्तविक नाउँ होइन,
( तर तपाइँलाई उनको वास्तविक नाउँ थाहा नै छ जसलाई अनाथ आश्रममा ६ वर्ष को उमेरमा वलात्कृत भएकी थिइन् र सेल्सगर्लले १६ वर्षको उमेरमा आत्महत्या गर्ने कोशिश गरेकी थिईन् । )
तिनी विना मेकअप आएकीछिन्
विना प्रेस सहायक
विना फोटोग्राफर अनि विना अटोग्राफरका हुल
एक्लो अन्तरीक्ष यात्री जस्तो
तिनी बालखा छँदा नै सपना देख्थिन्
चर्चामा नाँगै जन्मिएको
( टाइम को अभिलेख अनुसार )
स्वीकार गर प्रभु ।
त्यो सेल्सगर्ललाई
जसको केही दोष छैन
जो अरु सेल्स गर्ल जस्तै
स्टार हुने सपना देख्थिन्
तिनको सपना वास्तवमै पूरा भयो –( तर टेक्निकलरको वास्तविकता जस्तै )
तिनले त्यसरी नै अभिनय गरिन्
जसरी हामीले उनलाई भूमिका दियौँ
तर कथा हाम्रै जीवनको, अनि त्यो विसंगति
माफ गर प्रभु उसलाई
अनि माफ गर हामीलाई
अनि वीसौँ शताब्दीको यो निर्माणलाई
जुन यो तथाकथित सुपर हिट विषयलाई
जसमा हामी सबैले करामत गर्यौँ
तिनी प्रेमकी प्यासी थिइन् हामीले टेन्किविलाइजर दियौँ
अवसाद मेट्न  के के मागिन् हामी सन्त थिएनौँ
मनोविद्ले तिनलाई पागलखाना जानु भने
याद गर,
प्रभु तिनको क्यामेराप्रति भय ।
तिनको मेकअपप्रतिको वितृष्णा
कसरी तिनीभित्र त्रासले घर बनाउँदै थियो
स्टुडिओमा तिनी आउन ढिलो हुँदै थिइन्
अन्य सेल्सगर्ल जस्तै तिनले स्टार हुने सपना देखी
अनि तिनको जीवन सपना जस्तै अवास्तविक हुँदो हो
तिनको प्रेम
आँखा बन्द गरेर खाइएको म्वाईजस्तो थियो
जब तिनले आँखा खोलिन्
तिनी वत्तीको झुन्डमा एक्ली थिइन्
तिनीहरुले बत्ती मारे
तिनीहरुले उनलाई बोकेर दुई पर्खाल भएको
कोठमा पुर्याए –( यो शुटिँग सेट थियो )
जब निर्देशक पटकथा सहित गए
तर दृश्य पहिल्यै छायाँकन भइसकेको थियो
जस्तो क्रुजको यात्रा वा सिंगापुरको म्वाई वा रियोको नृत्य ।
....
जस्तो सबै मिथ्या ।
एकदिन तिनी मृत अवस्थामा कोठामा फेला परी फोन सहित
गुप्तचरले अहिले सम्म थाहा लगाउन सकेको छैन
 तिनी फोन कसलाई गर्दैथिइन्
मानौँ , तिनी कुनै परिचित आवाज सुन्न फोन गर्दैथिइन्
र मात्र तिनले रेकर्डेड आवाजमा यति सुनिन् , रंग नम्बर ।
कुनै सन्देहास्पद ग्याँगस्टारको फोन जस्तै काटियो
प्रभु,
जसलाई तिनले फोन गरेकी भएपनि
वा नगरेको भएपनि – वा त्यो कोही नभए पनि )
अथवा, त्यो नम्बर लस एन्जेल्सको फोन डायरीमा नभए पनि
तिमीले स्वीकारयौँ
धन्य तिमी, प्रभु ।
यो एउटा चर्चित कविता हो, कार्देनालको ।
यो कविता छापिँदा कवि एर्नेस्तो कार्देनाल नोबेल पुरस्कारका निम्ति अनुमोदित भएका थिए, यद्यपि उनले पुरस्कार त पाएनन् तर कविताको सर्वोच्चता अछुत नै रह्यो त्यस समय ।
कार्देनाल ल्याटिन अमेरिकी कवितामा सेसर वाय्यखो र पाब्लो नेरुदा पछिका सबभन्दा ठूला कवि मानिन्छन् । मानिएका पनि छन् , उनका कविता ‘शून्यकाल, सूक्तिहरु, बसमा अमेरिकाको यात्रा गर्दै गर्दा’ जस्ता कविता सदैव चर्चामा रहे भने यसवर्षको मजदूर दिवसका दिन प्रकाशित उनको कविता सेलफोन ले विश्वका ठूल्ठूला पब्लिशिँग हाउस र बहुर्राष्ट्रिय कम्पनीका हड्डी थर्थर बनाइदियो । मोबाइलमा प्रयोग हुने कन्डेन्सरहरु कँगोको कोल्टनबाट सात देखि दशवर्षका बच्चा कसरी मारिन्छन्, यसै पीडामा लेखिएको यो कविताले यसपालि धेरै श्रमिकका निम्ति दिन जगाईदियो ।
कार्देनाल एक रोमन क्याथोलिक पादरी हुन् र माक्र्सवादी चिन्तक पनि । र, यी दुई हुनुमा उनलाई केही भेद छैन किनकि उनको मान्यतामा दुवैको उद्देश्य मनुष्यको मुक्ति हो ।
यी पादरी कविले लेखेको मार्लिन मुनरोमाथि कविताले हामीलाई भाव विभोर बनाउँछ, वाह्यन्तरवादले । कविताबाट वाहिरका विवरणहरु र दृश्यहरुमाथि निर्भर हुनुका कारणले आफ्नो कवितालाई उनले वाह्यन्तरवाद भनेका छन्, एक्सेतेरिएरिज्मो ।
पश्चिमी कवितामा यो प्रयोग कमै देखिन्छ ।
निकारागुआमा ‘आवर लेडी अफ सोलेन्तीनामे’ नामक् कम्युन चलाएर बसेका कवि कार्देनालले हलिऊड नायिका मार्लिन मुनरोमाथि लेखेको यो कविता आफैँमा एउटा समय शक्ति हो ।
मार्लिन मुनरोका लागि एक प्रार्थना यो कविता छापिँदा मुनरो यो जगतबाट अलप भइसकेकी थिइन् ।
मार्लिन मुनरो हलिऊडकी अहिले सम्मको सवभन्दा चर्चित अभिनेत्री मानिन्छिन् । फ्रान्सकी ज्याँ मारिया देखि चीनकी गोँङ्ग लीई सम्मको तुलना यिनीसित हुन्छ तर यिनको सौन्दर्यको तुलना आज सम्म कसैसित गर्न सकिएको छैन ।
करीव डेढ दशक लामो फिल्मी क्यारिअरमा मार्लिन मुनरोले संसार हल्लाईदिइन् ।
सिनेमा, साहित्य, फोटोग्राफी, राजनीतिमा यिनको नाम सर्वत्र गुणगानका साथ लिइन्थ्यो ।
सिनेमामा  यिनले सामान्य उमेरमा प्रवेश गरेकी थिइन्, वीस वर्षको उमेरमा । विवाह गरेको चारवर्ष पछि यिनी पर्दामा नायिका भएकी थिइन् । यिनलाई नायिकाको रुपमा पर्दा दिने संस्था ट्वेन्थिट् सेन्च्युरी फोक्स् त्यो वेलाको नाम चलेको व्यानर थियो ।
सन् १९४६ देखि सन् १९६१ सम्म निर्वाद्ध रुपमा उनले हिट फिल्महरुमा खेलिन्, त्यसमध्ये अन्तिम फिल्म समथिंग् इज गट टु गिभ जुुन कहिले पूरा हुन सकेन ।
द मिसफिट्स, समलाइक इट हट, दी प्रिन्स् एन्ड दी शो गर्ल, लेट्स् मेक अ लभ, हाऊ टु म्यारी अ मिलिनियर, दी सेभेन इयर ईच् सर्वाधिक चर्चित भए ।
दी सेभेन इयर ईच् मा उनको चर्चित सेतो स्कर्ट उड्ने दृश्यले आज पनि दर्शकमा उत्तेजना भर्दछ । सन् १९५४ को सेप्टेम्बरमा यो दृश्य छायाँकन गर्दा अमेरिकी समाजमा तहल्का मच्चिएको थियो  ।
उनी लाइफ म्यागेजिन ( १९५२ ) र टाइम म्यागेजिन (१९५६ ) मा छापिने पहिलो फिल्मी नायिका थिइन् । यो सौभाग्य अरुलाई ढिलै वा उनी पछि मात्र विस्तारै  प्राप्त भयो, टाइम पत्रिकाको टिप्पणी अनुसार ।
मार्लिन मुनरो यसरी सर्वाधिक चर्चामा आउनुको प्रमुख कारण उनको विन्दास अभिनय र आकर्षक शारीरिक सौष्ठव नै मानिन्छ । उनको हाँसो सबभन्दा लोकप्रिय मानिन्थ्यो जसलाई त्यतिवेला लाखौँको मुस्कान भनेर शीर्षक दिइएको थियो ।
लाखौँको मुस्कान र श्वेत पहिरनमा एक युवती छापामा उनलाई दिइने सब्लाइम मानिन्छ, यो आजकालका नायिकाले पाउन थालेको पगरी हो ।
उनको प्रसिद्धीले हलिऊड यति मन्त्रमुग्ध थियो कि त्यतिवेलाका अमेरिकी राष्ट्रपति जोन एफ केनेडीले मुनरोका निम्ति व्हाइट हाउसको दरवार सँधै खुल्ला राखेको थियो, सन् १९६२ मा अमेरिकी राष्टपति जोन एफ केनेडीको जन्मदिनमा न्यू योर्क सिटीको मेडिसन स्क्वायर गार्डेनमा उनले राष्टपतिको सम्मानमा ह्याप्पी वर्थडे गीत गाएकी थिइन् ।
अमेरिकी राष्टपतिका भाइ रोबर्ट केनेडीसितको सम्वन्ध, सोभियत संघका प्रमुख ख्रुश्चेभ उनलाई भेट्न उनकै शुटिंग स्पटमा आउनु , विँग क्रोश्वीको पालम मरुभूमिस्थित निवासमा सप्तान्त विताउँदा  अमेरिकी राष्टपति पनि त्यहीँ हुनुले उनको विश्व राजनीतिको वरिपरि नै थिइन् भन्ने बुझिन्छ ।
सौन्दर्याषक रुप र हँसिलो जोवन, अनि स्पष्टवक्तको व्यक्तित्व भएकी मार्लिन आफ्नो जवानी मेन्टेन गर्न भरमग्दूर प्रयाग गरिन् ।
बलिऊडका मधुवाला देखि माधुरी दीक्षित सम्म वा नेपालका करिश्मा मानन्धर सम्म आज उनको त्यो शैली र स्वभावका अनुयायी मानिन्छन् ।
अभिनयमा सहजता, पर्दामा फोटोजेनिक देखिने मुनरोका लागि नै पहिलो पटक सेक्स् भन्ने आँग्ला शब्दमा सुपरलेटिभ थपेर सेक्सिइस्ट लेखिन थालेको हो, आज यो अँग्रेजी शब्दकोशको धन भएको छ ।
नोर्मा जीनी मोेर्टेन्सन् नामबाट सन् १९२६ मा लस एञ्जेल्स्को काउन्टी अस्पतालमा जन्मेकी मुनरोले नोर्मा नामबाटै सन् १९४२ मा जेम्स् डाउगेत्रीसित  विवाह गरिन् । ट्वेन्थिट् सेन्च्युरी फोक्स्सित नायिकाको रुपमा अनुवन्ध भएपछि तिनले डाउगेत्रीसित पारपाचुके गरिन् ।
फिल्मी जीवनमा सफल भएपछि पनि उनको दुई विवाह भए, जोय् डीम्यागियो र आर्थर मिलरसित ।
 मिलर विश्व साहित्यमा अल माइ सन्स् र डेथ अफ् सेल्स्म्यान जस्ता नाटकका कारण विश्व चर्चित मानिन्छन् । मिलरसित उनको वैवाहिक जीवन करीब छ वर्ष टिक्यो र यो विवाहबाट पनि सन्तानौपत्ति नभए पछि मार्लिनमा एक प्रकारको वैराग देखियो । मिलरसित सम्बन्धविच्छेद भएकै समय उनको दी मिस्फिट्स रिलीज भएको रिलीज भएको थियो । यही वर्ष मुनरोलाई न्यूयोर्कको मानसिक अस्पताल भर्ना गरिएको थियो ।
दी मिस्फीट्स् सार्वजनिक रुपमा मुनरोको जीवनकालको अन्तिम सिनेमा हुन पुग्यो ।
 सन् १९६२ को अगस्ट ५ का दिन उनी आफ्नै निवासमा मृत अवस्थामा फेला परेकी थिइन् ।
उनको मृत्युको  आज ठीक ५३ वर्ष पुगिसक्दा पनि अहिले सम्म पनि अमेरिकी गुप्तचर संस्थाको निम्ति त्यो एउटा रहस्य नै भएको छ । उनको मृत्युको लगत्तै अमेरिकी राष्ट्र«पति केनेडीकी पत्नी जैकी केनेडीले भनेकी थिइन्, तिनी सच्चा रुपले धाममा हुनेछिन् ।
मुनरोको निधनको लगत्तै डैली न्यूज्ले सातपृष्ठको श्रद्धाञ्जलि अंक फोटोसहित प्रकाशित गरेको थियो भनें उनको अन्तिम अन्तर्वार्ता लाइफ म्यागेजिनले छापेको थियो, त्यो अन्तर्वाता अंशमा मुनरोले भनेकी थिइन्,
प्रसिद्धीले ईष्या निम्त्याउँछ । तिनले आफूलाई के ठान्छिन् ? मार्लिन मुनरो ?
मुनरोको शवयात्राका तैयारी प्रमुखका अनुसार उनको निधन रातको ९.३० वा ११.३० को वीचमा भएको हुनुपर्छ । तिनको घरेलु केटीले तिनलाई व्युझाउन सकिनन् तर कोठामा बत्ती बलेको देखेपछि प्रहरी र राल्फ ग्रीनसनलाई बोलाइन् । ढोका खोल्न नसकेपछि उनीहरुले झ्याल –(फ्रेञ्च विन्डो ) फोडे र पसे ।
एक कुनामा तिनी मृत्त अवस्थामा थिइन् , उनको शरीरमा देखिएको विषाक्त प्रयोगले एक किसिमले लाक्षणिक आत्महत्या भन्न सकिन्थ्यो भनेर रिपोर्टमा भनिएको छ ।
उनको मृत्युपछि दिइएको असंख्य प्रतिक्रियामा फोटोग्राफर फिलीप हाल्सम्यान्ले भनेका छन्, तिनी इतिहासकी सबभन्दा चर्चित प्रेमकी देवी हुन् ।
उनको अन्तिम चर्चितका निर्देशक जोन ह्युस्टनले भने, यो अत्यन्त विशाद्को कुरा हो सारा सुन्दरता हामीले एकैपटक गुमायौँ ।
जोन ह्यूस्टनको दी मिस्फिट्स् पछि उनका कुनै चलचित्र पछि रिलीज भएका छैनन् तर आजको डिजीटल युगमा उनको नाम टाइप गर्ने वित्तिकै गुगलमा १२, ६००, ००० ओटा फरक फरक चर्चित साइटहरु फेलापर्छन् , मृत्युको ५३ वर्ष पछि पनि यति धेरै चर्चा पाउने सेलेब्रेटीमा मुनरो एल्भिस प्रेस्ले, वीटल्स् पछि तेस्रोमा पर्छिन् ।
उनका नाममा आधिकारीक रुपमा ५०  ओटा पुस्तक प्रकाशित छन् हरेक पुस्तकको शीर्षकमा मुनरो वा मार्लिन नाम राखेर प्रकाशित छन् ।
उनका वारेमा नाटाली ऊड भन्छिन्, जब तपाईँ पर्दामा मार्लिनलाई देख्नुहुन्छ कतै  केही नराम्रो नहोस् भनेर कामना गर्नु हुन्छ ।
तर पनि मार्लिनलाई लेखकले, दर्शकले वा उनका जीवनी लेखकले कहिले सही बुझ्न कोशिश गरेनन् भन्ने उनको गुनासो छ, उनले आफ्ना प्रिय लेखक आन्द्रे जीद्को भनाई  सापट लिएर भनेकीछिन् लेडिज् होम जर्नल की मार्गरेट प्याट्रोनलाई ,  कृपया मलाई ठट्टा नठानीदिनुस् ।
मार्लिन्को यो भनाई फ्रान्सेली लेखक आन्द्रे जीदको कृपया मलाई छिटो बुझ्ने कोशिश नगर्नुहोस् । 
तर दुर्भाग्यवश यो अन्तर्वार्ता छापिएन, सम्पादकको असन्तुष्टिका कारण । सम्पादकले प्याट्रोनलाई भनेछन्, “तिमीले बढी नै सहानुभूति राख्यौ मार्लिन प्रति । यति धेरै सहानुभुतिले शोभा दिँदैन । तिमी पुरुष भएको भए म अनुमान गर्नसक्छु, त्यो कोठामा मार्लिन र तिमी वीच के भएको थियो भनेर । तर अपशोच ...”
सम्भवतः मार्लिनको त्यो अन्तर्वार्ता त्यसै थन्कियो उनको मृत्यु पछि पनि ।
०००